Wraak

Uit de antwoorden op de enquete over liefdesverdriet bleek dat wraakbehoefte een nu en dan weerkerend motief is bij breuken in relaties.

Is wraak altijd slecht?

Kan het, mits in subtiele vorm gepleegd, niet een natuurlijk verweer zijn van een mishandeld mens? Is het met sommige vormen van wraak misschien toch niet mogelijk iets recht te zetten? Of loopt wraak altijd uit de hand?

anatomy_of_heartache_alexv1

We vroegen sommige inzenders iets over hun ervaringen op dit gebied te vertellen.

Hieronder de verhalen met eventueel een reactie van Roel eronder:
(klik op een verhaal en scroll naar beneden om betreffende verhaal te lezen)


Carolien Roodvoets over vreemdgaan - Artikel
Verhaal 14 "Geluidsopname van haar ex"
Verhaal 13 "Afscheidsbrief van wraak"
Verhaal 12 "Uit de hand gelopen wraak na naaktfoto's"
Verhaal 11 "Waarschuwing ..."
(verwijderd op verzoek van schrijfster)
Verhaal 10 "Wraakbrief van een bedrogen Vlaamse"
Verhaal 09 "Lieve vrouwen die behoefte voelen zich te wreken"
Verhaal 08 "Vrouw die verslaafd is aan datingsites"
Verhaal 07 "Ava's achterhoofd"
(verwijderd op verzoek van schrijfster )
Verhaal 06 "Gepaste wraak"
Verhaal 05 "Stel je voor dat-ie morgen belt!" - het verhaal van Sayang met commentaar van Petra van der Loos
Verhaal 04 "Ik pakte een priem"
Verhaal 03 "Mijn afrekening" - het verhaal van een 16-jarige halfwees
Verhaal 02 "Wraak op haar, nu het omgekeerde"
Verhaal 01 "Mijn wraak achtervolgt mij" -van een vrouw die het hem heftig betaald zette ( en haar advies voor vrouwen met een getrouwde minnaar)


Wie volgt, met zijn of haar ervaring op dit gebied?
Mail naar roelvduijn@planet.nl

Terug naar Liefdesverdriet Introductiepagina





Wraakbrief van een bedrogen Vlaamse


Simon,

Je gedrag is beneden alle peil: zonder schaamte, zonder excuses, zonder spijt, zonder medeleven, zonder rekening te houden met de gevoelens van een ander.

Met al je leugens en je bedrog heb je bij mij afgedaan. Voorgoed. Met dezelfde overgave en overtuiging als ik je die bijna vier jaar heb liefgehad, zal ik je voortaan haten.

Na alle smerige, ongeoorloofde, vernederende, ellendige dingen die je me hebt aangedaan wordt dat een fluitje van een cent. Met je mooie praatjes. Met je beloftes. Met je schone woorden. Waar het je al die tijd om te doen was, was je eigen zelve. Als Simonneke maar op café kost gaan, as Simonneke maar getrouwd kost blijven, as Simonneke maar geen woorden had met zijn echtgenote, als Simonneke maar kost liegen en bedriegen, astie maar bij niemand uit de gratie viel, as Simonneke maar aan zijn trekken kwam, astie maar kost doen watie wilde, astie maar overal kost profiteren zonder grote keuzes te moeten maken.

- Op reis gaan met vrouw en kinderen en mij en mijn kinderen laten zitten? Geen probleem. Zelfs tot tweemaal toe niet.

- Er twee menages op nahouden? Doodnormaal

- Afspraken klein of groot niet nakomen? Vaneigens datte, en liefst elke dag een paar

- Niet naar huis komen 's nachts en zelfs de moeite niet doen om iets te laten weten? Allez nu, dat doet toch iedereen.

- Halfdronken binnenvallen, in de zetel slapen en er 's morgens zonder boe of ba vanonder muizen? Vanzelfsprekend

- Meer dan 2 jaar inwonen op mijn kosten (en dan nog durven beweren dat ik je geld gekost heb)? Dat doen alle slimmeriken.

- Liegen over domicilie, geld, post, kinderen, facturen, telefoons, familie, werk, ring, scheiding, bemiddelaar, notarist? Als dat al niet mag (waarover heb je eigenlijk niet gelogen?)

- Bij zijn echtgenote blijven overnachten, terwijl je bij mij inwoonde? Get gelijk, asge van twee wallekes kunt eten moete da zeker doen.

- Me blaaskes wijsmaken over de communie van je dochter en ondertussen vrolijk een feestje geven met vrouw en kinderen? En dan nog te zwijgen van de begrafenis? Of de BBQ? Het pensioen van je pa? Het Sioenfeest? Niets mee mis.

- Me laten zitten fluiten met eten, na m'n operatie, in Birmingham, op oudejaarsavond, met Pasen, met kerstavond, op moederdag, op m'n verjaardag, al die keren dat je zogezegd je kinderen zou halen...? Heel warm en liefdevol allemaal

Ja, ik ben kwaad op jou (en dat is dan nog zacht uitgedrukt), omdat je me misbruikte, beloog en bedroog. Kwaad ook op mezelf. Dat ik me telkens weer heb laten vangen als het eerste het beste hertejong. Dat ik je telkens weer geloofde. Dat ik al ziende blind was, vier jaar aan een stuk. Dat ik nu pas doorheb dat “eerlijkheid” en “respect” niet in jouw woordenboek staan.

Je was een goede leerschool. Je maakte al die tijd ‘liefde' te schande. Mijn liefde. Die van je echtgenote (want, wat je mij lapte, kreeg zij ook op haar talloor, elk op z'n beurt ne keer kwetsen). Die van mijn kinderen en van de jouwe. Die van mijn ouders en familie en van de jouwe. Dat heb ik aan den lijve ondervonden. Kheb je verdedigd, voor je gevochten, je liefgehad, je alles gegeven wat ik in me had, je tijd gegeven, begrip getoond, heel m'n hebben en houden met je gedeeld, zekerheden op het spel gezet, voor je ruzie gemaakt, geduld gehad, voor je gezorgd en voor je gebeden.

Aan dat alles komt nu een einde. Kvind je een respectloze lafaard en een leugenaar. En ik wil nooit nog iets met je te maken hebben. .

Je hebt me wanhopig, verdrietig en ellendig doen voelen. Je hebt me ziek gemaakt en ontzettend veel pijn gedaan. Het heeft je nooit wat kunnen schelen. Maar ik zweer op alles dat me lief is dat je daar nooit nog de kans zult toe krijgen. Tis zoals Sabena: Such A Bad Experience Never Again. En ook failliet. Dood en begraven.

Harde woorden vind je? Bedenk dan dat ze nog veel te zacht zijn in vergelijking tot jouw daden…


Sarah





Terug naar Liefdesverdriet Introductiepagina